De Keisnijder Van Fichtenwald

Goering als twijfelachtige clown; Himmler als liefdesobject van een dame in de overgangsleeftijd; de grote Duitse schrijver Kleist als deus ex machina in een bloedstollende komedie - het zijn enkele ingrediënten waaruit deze, voor velen wellicht stuitende, de lezer in een onweerstaanbare greep houdende roman is opgebouwd. Louis Ferron, die in zijn romans Gekkenschemer en Het stierenoffer al eerder is afgedaald in diepe krochten van de menselijke geest, heeft hier duidelijk de bodem bereikt. Zijn lach klinkt in De keisnijder van Fichtenwald onheilspellend.